Kerbela faciası 

Kerbela faciasının; o kötü katliamın gerçek­leşmesinden sonra, kervanın gelmesine şahit olan herkes ağlamaya başladı. Çünkü halkın çoğu ya Hz. Hüseyin'e karşı savaşa bizzat ka­tılmış veya fırsat kollayarak susmuş böylece olup bitenlere rıza göstermişlerdi.
Hz. Zeyneb halkın göz yaşlarını görünce çok kızdı ve onlara dönerek şöyle buyurdu:
"Yüce Allah'a hamd-ü sena, Hz. Peygamber ve Ehl-i Beytinin pak ruhlarına selam olsun! Ey Küfe halkı! Ey hilekar ve düzenbazlar! Ey Mektup yazarak bizi davet edenler! Siz bizi buraya çağırdınız ve biz gelince hak dininizi ayaklar altına aldınız ve düşmanlarımızla anlaştınız.
Şimdiyse görüyorum ki, bizim başımıza gelenlere ağlıyorsunuz. Halbuki bu büyük musibeti kendi elinizle hazırladınız. Sizin kıssanız iplerini kendi eliyle toparlayıp kazak ören sonra sökerek kendi emeğini heba eden kadının durumuna benziyor.
Hz. Zeyneb'in konuşması Kufe halkını kor­ku ve dehşete düşürdü, Özellikle hutbesinin sonunda şöyle buyurması .
"Ey Küfe halkı erkekleriniz bizi öldürüyor, kadınlarınız da buna ağlıyor. Allah kıyamet­ de aramızda hakem olacaktır."